Bizim ailede emeklilik yok

Mahmut Çalık, tekstil sektörünün en önemli duayenlerinden, 1970'li yıllarda Malatya'da kurduğu, bölgenin ilk ve en büyük tekstil tesisleriyle sektörün gelişmesine büyük katkıda bulundu, Sadece sanayide değil sosyal hayata yönelik yaptığı yatırımlarla da öncü oldu, Malatya'da Hasan Çalık Devlet Hastanesi'ni şehre kazandırdı, Son olarak yine doğduğu şehirde, toplam 40 bin metrekarelik bir eğitim kompleksinin çalışmalarını sürdürüyor, 25 milyon dolarlık bir yatırımla hayata geçecek komplekste, anaokulundan üniversiteye kadar her türlü eğitim verilebilecek, Geçtiğimiz ay kendisiyle ofisinde bir araya gelip tanışma fırsatı bulduğum Çalık'la keyifli bir sohbet gerçekleştirdik, 78 yaşında olan Çalık, kurucusu olduğu Anateks Grup'ta aktif olarak iş yaşamına devam ediyor, Toplam 7 şirketlik grupta ham, boyalı, karışımlı iplik ve kumaş üretirken 2 binin üzerinde kişiye de istihdam sağlıyor, Çalık'ın bugünlerde keyfi yerinde, "Benim ticari hayatımda hiçbir sıkıntım olmadı, Soğuk geldi, kendimi sipere aldım, Ticaret vücut gibidir, bazen grip olabilir, bunlar normal" diyor ve sonra da asıl dikkat çekilmesi gerekenin sektörün durumu olduğunu ifade ediyor,"Türkiye'nin 1 milyon ton pamuğa ihtiyacı var, Eskiden kişi başına kumaş tüketimi 5 metreydi, şimdi 20 metre, Ayrıca markalaşma konusunda daha fazla yol almak gerekiyor, işi bilmeye odaklanmalı" diyor, Tekstilde son yıllarda birçok girişimci, yumurtaları aynı sepete koymamak için farklı alanlara giriş yaptı, Çalık ise birçok rakibinin aksine bu yaklaşımdan kaçındı, Herkesin kendi alanında güçlenmesi gerektiğini savunan Çalık, tekstilde güçlenmeden başka alanlara girenlerle ilgili şöyle konuşuyor:"Üç beş kişi bir araya geliyor, inşaata başlıyor, Ben 71 yıldır bu işi beceremedim, Herkesin alanında çalışması lazım, Çeşitli işlere girmek doğru değil, Bulunduğun ana işin ilk üçe giriyorsa o zaman gir, ama sen 10-15'lerdeysen o zaman ne işin var başka sektörlerde?"Her gün sabah erken saatlerde Merter'deki ofisine gelen ve akşama kadar şirket yönetimiyle ilgili yoğun bir tempo içinde çalışan Çalık, emekliliği ise düşünmüyor,"Benim babam 85 yaşında öldü, ölene kadar her gün çalıştı, Bizde emeklilik yok" diyor,