Aile şirketine nereden giriş yapmalı?

Stanford’dan mezun olduktan sonra ailesinin itirazına rağmen oldukça sıradan sayılabilecek bir işe girmişti. Şirketin adı Marcus&Millichap’tı ve emlak işiyle uğraşıyordu. Mezun olduğu okul dikkate alındığında başladığı iş, “başkan yardımcılığı” gibi parlak bir pozisyon değildi.

Bildiğiniz “resepsiyonist” olarak işe başlamıştı. Telefonlara bakıyor, not alıyor ve dosyalama yapıyordu. Fakat bu küçük pozisyonda şunları öğrenmişti:

1- Şirketlerdeki en düşük pozisyonlarda çalışan insanlara nasıl davranılması gerektiğini ve onların nasıl fark yaratabileceklerini...
2- Öğrenmek istedikten sonra her şeyden çıkarılabilecek bir ders olduğunu.

Bir gün şirketin çalışanlarına başka bir iş yapıp yapamayacağını sordu. Beklediğinden daha iyi karşılanmıştı bu önerisi ve bir basamak daha iyi denebilecek bir iş almıştı: Artık müşteri anlaşmalarını o yazacaktı.

Kendisine yapılan jestten çok etkilenmişti. Bu nedenle daha fazlasını yapması gerektiğini düşünüyordu. Mantığı yine aynıydı. Şirketi daha iyi tanıyacak, aşağıda neler konuşulduğunu anlayacak ve geleceğe kendisini daha iyi hazırlayacaktı.

Uzunca yıllar önce iş hayatına başlayan bu iş insanı Hewlett Packard’ın eski CEO’su Carly Fiorina’ydı. CEO’luk görevinden sonra yönetim kurulu üyelikleri yapan ve sosyal sorumluluk hareketi başlatan Fiorina’nın şirket içi pozisyona bakış açısı, sadece profesyoneller için değil aile şirketlerinin genç bireyleri için de önemli bir örnek oluşturuyor.

Tepeden yönetim kademesine oturmak yerine, mümkün olan en temel düzeyden başlayıp şirketi ve insanları tanıyarak CEO ya da başkanlığa gitmek, başarı için daha anlamlı bir tercih olacaktır.