Geçişlerde “Ölümcül Risk” var

Kuşak yönetimi kapsamı altında ifade edilebilecek bir süreçten söz ediyorum. Yeni kuşağın eğitimi, işe hazırlanması, dahil edilmesi ve liderliğin verilmesi gerçekten çok kritik bir süreçtir.

Türkiye’de bunu iyi yönetenler olduğu gibi çok kötü yönetenler de var. Geçenlerde Brownstone adlı danışmanlık kuruluşunun verilerini görünce, sorunun dünya çapında da çok ciddi boyutlara ulaştığına bir kere daha tanıklık yaptım.

Tabloda rakamları görüyorsunuz. 1 ’inci kuşaktan başlamak üzere devir süreçlerinde yaşanan sorunlar, şirketleri geleceğe taşımada inanılmaz riskli halegetiriyor. Örneğin, 1 ’inci kuşaktan 2’inci kuşağa geçişte, batanların oranı yüzde 70 iken, bu oran 3’ten 4’e geçişte yüzde 96 gibi yüksek oranlara çıkıyor.

Ancak bunun ABD gibi birleşme, satın alma, yeni iş modelleri ve teknolojilerin ortaya çıktığı bir ülkeye ait olduğunu unutmamak gerekiyor. O nedenle oran çok yüksek... Fakat hangi ülkede yaşarsak yaşayalım bu tür geçişlerin müthiş riskli olduğunu unutmamak gerekiyor.

Burada iş, önce kurucu ya da kurucudan sonra gelen babaya, anneye, amcaya düşüyor. Ardından da bayrağı devralacak kuşağa. Onların da en az büyükleri kadar iyi yönetmesi, anlayışlı olması gerekiyor ki iş geleceğe taşınabilsin.